ᚢᚾᛋᛖᚱᛖ᛬ᚨᛏᛖ᛬ᚤᚮ᛬ᛁᚱ᛬ᛁᚾ᛬ᚺᛁᛗᛁᚾᚨᛗ᛫ ᚺᚨᛁᛚᚨᚷᚨᚢ᛬ᚾᚨᛗᚨᚱ᛬ᚦᛡᚾᚨᚱ᛫ ᚲᛖᛗᚨᛁ᛬ᚲᚢᚾᛁᛜᚱᛖᚲᛡᛃᚨᚱ᛬ᚦᛡᚾᚨᚱ᛫ ᛋᚲᛖᚷᚨᛁ᛬ᚤᛁᛚᚨᚱ᛬ᚦᛡᚾᚨᚱ᛬ᛋᛇ᛬ᛁᚾ᛬ᚺᛁᛗᛁᚾᚨᛁ᛬ᛋᚤᚨ᛬ᛁᚾ᛬ᛖᚱᚦᚨᛁ᛫ ᚷᛖᚹ᛬ᚢᚾᛋᛁᚱ᛬ᚺᛡᚱᛞᚨᚷᚨᛁ᛬ᚢᚾᛋᛖᚱᚨ᛬ᛞᚨᚷᛚᛡᚲᚨ᛬ᛒᚱᚨᚢᚧᚨ᛫ ᛃᚨᚷ᛬ᚠᚱᚨᚷᛖᚹ᛬ᚢᚾᛋᛖᚱᚨᚾ᛬ᛋᚲᚢᛚᚧᚨᚾ᛫ᛋᛇ᛬ᚤᛁᚱ᛬ᚠᚱᚨᚷᚨᚹ᛬ᚢᚾᛋᛖᚱᚨᚾ᛬ᛋᚲᚢᛚᚧᛆᚱᚨᚾ᛫ ᛃᚨᚷ᛬ᛚᛡᚦᛃᚨ᛬ᚢᚾᛋ᛬ᚾᛖ᛬ᛁᚾ᛬ᚲᚢᛋᛏᚨ᛫ᚨᚲ᛬ᚱᚨᛞ᛬ᚢᚾᛋ᛬ᚠᚱᚨ᛬ᚢᚹᛁᛚᚨᛁ᛫ ᚤᚨᚾᛞ᛬ᚦᛡᚾᚨᚱ᛬ᛁᚱ᛬ᚱᛖᚲᛡᛃᚨᚱ᛬ᛗᚨᚷᛏᚨᚱᚢᚷ᛬ᛃᚨᚷ᛬ᚨᛁᚱᚨᚱ᛬ᚢᚾᛞ᛬ᚨᛁᚤᚨ᛫ ᚤᛇᚱᛚᛡᚲ᛫
Unsere Ate, wó ir in himinam, Hailagau namar thínar, Kemai kuningrekíjar thínar, Skegai wilar thínar, swé in himinai swa in erthai. Gev unsir hírdagai unsera daglíka braudha. Jag fragev unseran skuldhan, sé wir fragav unseran skuldháran Jag líthja uns ne in kusta, ak rad uns fra uvilai. Wand thínar ir rekíjar, magtarug, jag airar, und aiwa. Wérlík.
Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς.
ᚲᛖᛗ᛬ᚨᛏ᛬ᛗᛖᚲ᛬ᚤᚨᚱᚢᚷ᛬ᚤᛡ᛬ᚨᚱᚹᚨᛁᚧᚨᚾᛋ᛬ᛃᚨᚷ᛬ᚷᚨᛚᚨᚦᚨᛏ᛬ᛁᚱ᛫ᛃᚨᚷ᛬ᛖᚲ᛬ᛋᚲᚨᛚ᛬ᛁᚱᛁᚱ᛬ᚱᚨᛋᛏ᛬ᚷᛖᚹᚨᚾ᛫
Kem at mek warug wó arvaidhans jag galathat ir, jag ek skal irir rast gevan.
Οὐ γὰρ ἐλάβετε πνεῦμα δουλείας πάλιν εἰς φόβον, ἀλλ’ ἐλάβετε πνεῦμα υἱοθεσίας, ἐν ᾧ κράζομεν, Ἀββᾶ, ὁ πατήρ.
ᚤᚨᚾᛞ᛬ᛃᚣᚱ᛬ᚾᛖ᛬ᚺᛇᚱᚷᚨᛏ᛬ᛋᚨᛁᚤᚨᛚᚨ᛬ᚦᛖᚤᚨᚾᚦᛁᚱᚨᛋ᛬ᚨᚷᚨᚾᚦᚨᛁ᛫ᚨᚲ᛬ᛃᚣᚱ᛬ᚷᚨᛏ᛬ᛋᚨᛁᚤᚨᛚᚨ᛬ᚲᚢᚾᛚᛡᚦᛃᚢᛜᚨᛋ᛬ᚤᛡ᛬ᚤᛁᚱ᛬ᚱᚮᛈᛖ᛬ᚨᛒᛒᚨ᛬ᚨᛏᛖ!
Wand júr ne hérgat saiwala thewanthiras aganthai; ak júr gat Saiwala kunlíthjungas, wí wir rópe: Abba, Ate!