Dúvtung

Een algemene, makkelijk te leren Germaanse kunsttaal. Gemaakt voor esthetisch en persoonlijke doeleinden.


Inleiding

Het Dúvtung is een project waar ik al een paar jaar af en toe aan werk. Het is geïnspireerd door de Folkspraak en Anglish projecten, een aantal moderne en oude Germaanse talen, en natuurlijk het Oergermaans. Het Dúvtung is dus feitelijk een kunstmatige vereenvoudiging van het Oergermaans, met als doel om een algemene Germaanse taal te hebben die redelijk makelijk te leren is en waarvan de woordenschat alleen uit Germaanse termen bestaat. Onderweg voeg ik toe en verwijder ik willekeurig allerlei elementen, het is uiteindelijk een persoonlijke kunsttaal. Haar grammatica is bijna compleet, en ik zal het hier stuk voor stuk toevoegen. Ik hoop ook op een gegeven moment een Nederlandse vertaling van de woordenboek toe te voegen.


Inhoud


Fonologie1

Rune Rune naam IPA klank Latijnse letter Getalswaarde
fe[f]f0
úr[u:]ú1
thurn[θ]th2
ans[ɑ]a3
raidh[ɾ]r4
kirn[k]k5
gev[x]g6
wer[w]w7
hagl[h]h8
naudh[n]n9
ís[i:]í
jér[j]j
il[ɪ]i
perth[p]p
sun[s]s
tiw[t]t
birk[b]b
ew[ɛ]e
man[m]m
lag[l]l
ing[ŋ]ng
ost[ɔ]o
dag[d]d
óthal[o:]ó
air[aː]á
él[e:]é
ur[ə]u
leuv[v]v
stadh[ð]dh

Er zijn vijf tweeklanken:

ᚨᚢ᛫ᚨᛁ᛫ᛖᚢ᛫ᛁᚢ᛫ᛟᛁ

au, ai, eu, iu, oi

[a͜u], [a͜ɪ], [ɛ͜u], [ɪ͜u], [ɔ͜ɪ]

De reden waarom de diakritische tekens of corresponderende runentekens niet worden gebruikt in deze vaste tweeklanken, is om het onderscheid van klinkers in digrafen mogelijk te maken zonder meer diakritische tekens in te voeren. Bijvoorbeeld, zou net als [a.i] uitgesproken worden

In de latijnse schrift van Dúvtung worden th en dh als aparte tekens in het alfabet geteld; ze kunnen ook als þ en ð worden geschreven als je toetsenbord dit ondersteunt.


Zelfstandig naamwoorden2

Enkelvoud Meervoud
Nominatief-ar-ór
Vocatief-e-os
Accusatief-a-an
Genitied-as
Datief-ai-am
Instrumentalis-o-ir

In het Dúvtung verbuigen bijvoeglijke en zelfstandige naamwoorden niet naar geslacht, maar sommige zelfstandige naamwoorden zijn wel duidelijk geslachtsgebonden. (módhér en fadhér zijn de meest voor de hand liggende voorbeelden).

De vocatieve enkelvoud -e Deze wordt voornamelijk gebruikt voor stammen die eindigen op een ongemakkelijke medeklinkercluster; bijvoorbeeld bagme, nadhre, enz.


Voornaamwoorden3

Nominatief Accusatief Genitief Datief
Eerste persoonEnkelvoudekmekmínmir
Tweevoudwetunkunkerunkir
Meervoudwirunsunserunsir
Tweede persoonEnkelvoudthúthekthínthir
Tweevoudjutinkunkerunkir
Meervoudjúriruireririr
Derde persoonEnkelvoudMannelijkirineesim
Vrouwelijkijeerere
Onzijdigititaisimai
Meervoudírinsimerimir
Wederkerendselvseksirsír

- Wie/wat Bezield Onbezield
Nominatiefwat
Accusatiefwen
Genitiefwes
Datiefwerwam
Instrumental

hir - Dit/deze Bezield Onbezield
Enkelvoud Meervoud Enkelvoud Meervoud
Nominativehirhithír
Accusativehinhinshinurhije
Genitiefhesher
Datiefhimhimar
Instrumentalhinóhimir

sa - Dat/die Bezield Onbezield
Enkelvoud Meervoud Enkelvoud Meervoud
Nominativesathatthaithó
Accusativethanthansthanurthain
Genitiefthasthairú
Datiefthamthaim
Instrumentalthairthaimir

Werkwoorden4

Vervoeging zwakke werkwoordTransitief / IntransitiefCausativus
HedenVerledenHedenVerleden
ActiefInfinitief-an-jan
Aantonende wijs-e-d(e)-je-dje
Aanvoegende wijs-ai-dai-jai-djai
PassiveInfinitive-as-jas
Aantonende wijs-es-des-jes-djes
Aanvoegende wijs-au-dau-jau-djau
Deelwoord-ans-at-jans-jat

1. De fonologie is rechtstreeks overgenomen uit het Proto-Germaans, met enkele kleine veranderingen (zoals z > r, γ > x, x > h, enzovoort), vooral wat betreft de kwaliteit van de lange en korte klinkers. Het runenalfabet gebruikt de Oudgermaanse Futhark als basis, met enkele extra runentekens om de klinkers te onderscheiden. Ze zijn niet erg representatief voor hoe de runische klinkertekens werden gebruikt in de oude Germaanse talen, aangezien ik een manier nodig had om voor elk geluid een aparte rune te hebben.

2. Afgeleid van de Proto-Germaanse mannelijke a-stam, met enkele veranderingen.

3. Bij de persoonlijke voornaamwoorden heb ik geprobeerd homofonen en overlap te vermijden. Dus hoewel ze grotendeels zijn gebaseerd op de persoonlijke voornaamwoorden die in het Proto-Germaans te vinden zijn, zijn er een paar van mijn eigen uitvindingen.

4. Ik ben nooit echt tevreden geweest met hoe de werkwoorden klonken in Dúvtung, en dat is nu ook nog het geval. Ik heb me laten inspireren door de werkwoorden van de Scandinavische talen, en het is vooral gebaseerd op de groep 1 vervoeging van zwakke werkwoorden in het Oergermaans.